M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Kielczanie uczcili pamięć ofiar Golgoty Wschodu. Ulicami miasta przeszedł marsz katyński, na placu Artystów otwarta została wystawa, przygotowana przez Instytut Pamięci Narodowej. Przed pomnikami Ofiar Zbrodni Katyńskiej i Sybiraków na cmentarzu partyzanckim złożone zostały kwiaty, zapłonęły znicze.
Jak powiedziała w rozmowie z Radiem Kielce Jolanta Kulińska ze Stowarzyszenia Kielecka Rodzina Katyńska – dziś bardzo trudno jest przekazywać wiedzę o tragedii sprzed 75. lat. W szkołach jest coraz mniej godzin lekcji historii, młode pokolenie nie wykazuje też chęci, ani zainteresowania dziejami Polski. Na uroczystościach patriotycznych zwykle są obecne te same młode osoby, kombatanci i grupy rekonstrukcyjne. Jolanta Kulińska zaznaczyła jednak, że ta obecność jest szczególnie ważna dla rodzin katyńskich.
Mariusz Kowalski z Kieleckiego Ochotniczego Szwadronu Kawalerii im 13. Pułku Ułanów Wileńskich stwierdził, że zbrodnia katyńska przepełnia bólem i tragizmem, dlatego nie może być widowiskowa. Ale pokazanie zrekonstruowanych obrazów historycznych, żołnierzy w mundurach, w akcji, zawsze budzi zainteresowanie. Widoczne to było również podczas dzisiejszych uroczystości. Młodzi ludzie, widząc grupy rekonstrukcyjne zatrzymywali się, robili zdjęcia. To był dla nich czas refleksji i zadumy – powiedział Mariusz Kowalski.
Zdaniem nauczyciela historii, Zbigniewa Kowalskiego – prawda o Katyniu miała różne odsłony. W latach 70. pozwalano mówić o zbrodni na polskich oficerach, pod warunkiem jednak, że za jej sprawców uznani zostali hitlerowcy. Dziś Katyń jest symbolem narodowej tragedii, można otwarcie mówić o ofierze polskiej krwi, ale dla wielu naszych rodaków jest to tragedia rodzinna, bardzo osobista. Dlatego też wiele osób przeżywa rocznicę w gronie najbliższych.
13. kwietnia, to Narodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Zbrodni Katyńskiej. Wiosną 1940 roku, z rozkazu Stalina zamordowanych zostało prawie 22 tysiące obywateli Polski, wśród nich ponad 10 tysięcy oficerów wojska i policji. Egzekucji ofiar, uznanych za „wrogów władzy sowieckiej” i zabijanych strzałami w tył głowy dokonała radziecka policja polityczna NKWD. Władze Związku Radzieckiego przez wiele lat zaprzeczały swojej odpowiedzialności za zbrodnię katyńską, ale 13 kwietnia 1990 roku oficjalnie przyznały, że była to „jedna z ciężkich zbrodni stalinizmu”.
