Nie żyje Nina Andrycz, legenda polskiej sceny teatralnej, wybitna aktorka, a także pisarka i poetka. Nazywana Wielką Damą polskiego teatru, zasłynęła królewskimi rolami – Marii Stuart, Lady Makbet, królowej Małgorzaty, czy Elżbiety. Zmarła w wieku 101 lat. O śmierci artystki poinformowało TVPInfo.
Odtwórczyni głównych ról w dramatach klasycznych i romantycznych, kreowała Solange w „Lecie w Nohant”, Lukrecję Borgię w sztuce „Cezar i człowiek”, Elżbietę w „Don Carlosie” Schillera. Zana jest także z roli Starej w „Krzesłach” oraz Klary Zachanassian w spektaklu „Wizyta starszej pani” Dürrenmatta.
Od 1935 do 2004 roku, z przerwą na okres wojny, aktorka była związana z Teatrem Polskim w Warszawie. Grała też w Teatrze Polskiego Radia oraz Teatrze Telewizji, gościnnie występowała między innymi, w Starej Prochowni i Teatrze na Woli im. Tadeusza Łomnickiego.
Nina Andrycz grała w pierwszym polskim powojennym filmie muzycznym – „Warszawska premiera”, a także w obrazach: „Uczta Baltazara” oraz „Sława i chwała”. Pojawiła się w popularnym serialu „Na dobre i na złe”, wystąpiła w filmie Krzysztofa Zanussiego „Serce na dłoni” oraz w obrazie „Jeszcze nie wieczór” Jacka Bławuta, gdzie zagrała samą siebie.
W wieku 88. lat zadebiutowała jako poetka. Wydała zbiory: „To teatr”, „Róża dla nikogo”, „Wczoraj i dziś” oraz powieść autobiograficzną „My rozdwojeni”. Za wspomnienia „Bez początku, bez końca” otrzymała Literacką Nagrodę Miasta Warszawy. Niedawno w księgarniach ukazała się najnowsza książka Niny Andrycz „Patrzę i wspominam”.
Nina Andrycz urodziła się 11 listopada 1912 roku w Brześciu nad Bugiem. Studiowała prawo na Uniwersytecie Wileńskim i historię na Uniwersytecie Warszawskim, jednak ich nie ukończyła. Była absolwentką warszawskiego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej.
W teatrze zadebiutowała 16 listopada 1934 roku na scenie wileńskiego Teatru na Pohulance. W 1939 roku wystąpiła w filmie „Uwaga szpieg” w reżyserii Eugeniusza Bodo, jednak z powodu wybuchu wojny, obraz nie został dokończony. Podczas drugiej wojny światowej była kelnerką. Po wojnie powróciła na scenę Teatru Polskiego. Wielokrotnie, od lat 50. do 70. XX wieku występowała w spektaklach Teatru Telewizji, jak „Słowik Warszawy”, „Dama Kameliowa” i „Anna Karenina”.
Artystka była laureatką wielu wyróżnień, w tym Medalu Za Zasługi dla Teatru Polskiego, nagrody ministra kultury i sztuki za wybitne osiągnięcia aktorskie, trzykrotnie została uhonorowana też Srebrną Maską w plebiscycie czytelników „Ekspresu Wieczornego”. Otrzymała również Złoty Krzyż Zasługi i Krzyż Komandorski z Gwiazdą Odrodzenia Polski, a także Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Nina Andrycz była drugą, z trzech żon Józefa Cyrankiewicza, premiera w czasach PRL. Wspólnie z mężem wiele podróżowała, między innymi, do Indii, Chin i na Cejlon.