Publikacja „Straty w obiektach sakralnych diecezji kieleckiej w świetle zasobów Archiwum Diecezjalnego w Kielcach” zakończyła dwuletni projekt prowadzony przez Ewę Kołomańską z Muzeum Martyrologii Wsi Polskiej w Michniowie i ks. Tomasza Gocela, dyrektora Archiwum Diecezjalnego w Kielcach.
Ewa Kołomańska wyjaśnia, że praca badawcza opierała się na kwerendzie w archiwum diecezjalnym, ale także w kronikach parafialnych. – Wiele ksiąg inwentarzowych z okresu II wojny światowej zaginęło lub zostało zniszczonych, podobnie jak świątynie i plebanie. Po wojnie księża wypełniali ankiety, w których spisywali zniszczone, czy zrabowane wyposażenie kościoła. To także było źródło naszej pracy. Wiemy, że poza dewastacją samych budynków zniszczeniu lub grabieży uległo często bezcenne ich wyposażenie. To figury, obrazy, stalle, czy naczynia liturgiczne – mówi.
Ważnym elementem publikacji jest także wykaz dokumentów Caritas pokazujący powojenną biedę zwłaszcza w gminach nadwiślańskich, które były bardzo zniszczone. – Kościół dawał wówczas nadzieję na odbudowę państwa, powrót do normalności. Jednocześnie to właśnie przy kościołach rozdawane były dary z Zachodu, organizowano dożywianie i pomoc. To powodowało, że właśnie Kościół stał się jedyną instytucją, która dawała oparcie i budziła zaufanie społeczeństwa – zaznacza.
Publikacja została dofinansowana z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Teraz w planie jest przygotowanie podobnej pracy obejmującej straty 10 dekanatów diecezji sandomierskiej, które znajdują się na terenie obecnego województwa świętokrzyskiego.