Zbiór fotografii przedstawiających obraz wojennego życia oddziałów partyzanckich oraz mieszkańców świętokrzyskich wsi można obejrzeć w krużgankach Sanktuarium na Świętym Krzyżu.
Autorem prezentowanych fotogramów jest porucznik Feliks Konderko, ps. „Jerzy”. Powstały one w ciągu dwóch latach walk zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury” i I Batalionu 2. Pułku Piechoty Legionów AK.
Otwarcie wystawy poprzedziła msza święta pod przewodnictwem ojca Mariana Puchały, superiora klasztoru na Świętym Krzyżu. – W przeddzień Święta Niepodległości modliliśmy się w intencji naszej Ojczyzny i tych, którzy oddali życie w jej obronie- podkreślił duchowny.
– Wiemy dobrze, że zarówno na Świętym Krzyżu, jak i całej ziemi świętokrzyskiej prężnie działały oddziały partyzanckie. Nawet po zakończeniu wojny, ci którzy w nich walczyli nie złożyli broni i nie zaprzestali walki o wolną Polskę, płacąc za to najwyższą cenę – własnego życia. Chcemy, aby pamięć o Janie Piwniku „Ponurym”, Eugeniuszu Kaszyńskim „Nurcie” i wielu innych przetrwała – wyjaśnia.
Wystawa została zorganizowana przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej oraz Stowarzyszenie Pamięci Ponury-Nurt. Można ją nieodpłatnie oglądać do końca listopada.
Feliks Konderko ps. Jerzy urodził się 7 czerwca 1908 we wsi Młodzawy. Od października 1939 r. działał w Tajnej Organizacji Wojskowej w Skarżysku-Kamiennej, a następnie w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej.
W latach 1940-1943 był organizatorem konspiracji w Górach Świętokrzyskich, w rejonie Nowej Słupi, gdzie działał pod fałszywym nazwiskiem Wacław Pawełkiewicz, zawód fotografista. Od maja 1943 r. związany z powstającymi Zgrupowaniami Partyzanckimi AK „Ponury”, a następnie I Batalionem 2. Pułku Piechoty Legionów AK. Pełnił funkcję szefa 1 kompanii I Batalionu 2 pp.Leg. AK pod dowództwem por. Władysława Czerwonki ps. „Jurek”. Brał czynny udział w walkach z niemieckimi obławami na „Wykusie” i w walkach pod Radoszycami, Dziebałtowem oraz pod Lipnem, Chotowem i Osiecznem.
W styczniu 1945 r. po rozwiązaniu Armii Krajowej tworzył komórki Organizacji NIE i Delegatury Sił Zbrojnych w rejonie Wąchocka i Skarżyska-Kamiennej. 25 maja 1945 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy Miejskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Skarżysku-Kamiennej. Wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Kielcach z dnia 24 października 1945 r. został skazany za przynależność do AK na karę łączną 8 lat więzienia i pozbawienia praw publicznych na 3 lata. W wyniku procesu rewizyjnego i zastosowania dekretu o amnestii, wyrokiem z dnia 13 stycznia 1947 r. Wojskowego Sądu Rejonowego w Kielcach, karę zasadniczą i dodatkową darowano mu w całości. Ostatecznie z więzienia został zwolniony dnia 17 stycznia 1947 r.
W czerwcu 1947 roku ożenił się i wyjechał do Gdańska gdzie zatrudnił się w Zakładzie Remontowym Energetyki w charakterze mechanika precyzyjnego. Zmarł 2 kwietnia 1969 r. w Gdańsku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Skarżysku-Kamiennej.